Ogłoszenia Parafialne

Dobra ludzie. Muszę wam ogłosić przykrą nowinę. Kaja odeszła z tego bloga , ponieważ ma za dużo na głowie. + Wszystkiego Najlepszego Kajuś ;* . Blog zostaje zawieszony. Przykro mi , być może do niego kiedyś wrócę .



Pozdrawiam Hermiona

http://ask.fm/malusia112 Kontakt ze mną :)


19332828 <-- gg

9. ,,Powiedziałam, że masz być ostrożny" ~K.M.

Tym razem wyjątkowo dwa rozdziały z rzędu piszę ja. Współautorce wena dalej nie chce przyjść.. ;-; . Mam nadzieję, że szybko przyjdzie! :D .

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Jednak postanowili, że zaczną od sałatki. 

Draco nakrajał właśnie szczypiorek. Coś zwinnie mu to szło.

-Malfoy... nie... rób lepiej wolniej - ostrzegała go.

-Przecież nic mi się nie sta... Ała! - zawołał. Włożył opuszek palca do ust.

Dziewczyna szybko oderwała warstwę ręcznika kuchennego. Ujęła delikatnie dłoń towarzysza i owinęła palec, na którym z przecięcia leciała strużka krwi.

-Powiedziałam, że masz być ostrożny - odezwała się spokojnym głosem.

-Granger...

-Hermiona - przerwała mu. - Hermiona Granger.

Nie wiedział o co jej chodzi. Kiedy tylko odważył spojrzeć w jej tęczówki - zrozumiał. 

Wyciągnął wolną rękę w jej stronę.

-Draco. Draco Malfoy.

Przyjęła dłoń.

-Nie jest tak źle. Nie umrzesz, więc bądź spokojny.

-Słuchaj...

-Hm?

-Nie odpowiesz na moje pewne stwierdzenie?

Przez chwilę nastała między nimi cisza. Dziewczyna szybko zastanawiała się, na co ma odpowiedzieć. Przypomniała sobie.

-Draco... Przyjmuję. Wybaczam ci.

Uśmiechnął się.

Najlepsze było jedno...

Że to nie był kpiący uśmieszek...

Ani drwiący...

Po prostu...

Szczery.

8. ,,Nad czym myślisz?" ~K.M.

-Jak to nie chce nas znać?! - warknął Ron.
-Po prostu. Nie zauważyłeś tego?! - odpyskowała się siostra.
-Ale mogła się domyślić, iż to zrobiliśmy dla jej bezpieczeństwa!
-A czy ona jest jakąś encyklopedią?! Chłopcy... - Westchnęła. - Ona jest zwykłym człowiekiem. Nie może wiedzieć, dlaczego myśmy to zrobili. Nic jej o tym nie mówiliśmy.
-Wiesz może w ogóle, czy próbowała chociaż złapać z nami kontakt?! - zawołał Harry.
-Tak. Próbowała - mówiąc, wyciągnęła jakąś kartkę i podała chłopakom. - Wysłała do nas list. Nie pokazywałam wam, ani nie odpisywałam myśląc o jej bezpieczeństwie.
Przyjaciele spojrzeli na nią z wyrzutem.
*=*=*=*=*=*=*=*=*=*=*
~Perspektywa Miony~

-Nad czym myślisz?
Usłyszałam głos mężczyzny, który każe mi nadal żyć. W ogóle... Dlaczego to robi? Nie mam pojęcia.
-A do czego służy Legilimencja? - spytałam z lekką ironią w głosie.
-Postanowiłem, że nie będę ci czytał w myślach.
-A wcześniej to co było? - zapytała odwracając się w jego stronę. Przetarłam swój tułów od jego tors. Oddaliłam się lekko od niego. Uważałam, iż lepiej nie być zbyt blisko niego.
-Odpowiesz na moje pytanie?
Uśmiechnęłam się lekko, ale kąciki ust opadły tak szybko, jak się uniosły.
-O przyjaciołach... - oznajmiłam wzdychając. Nie miałam pojęcia, jak to wszystko się dalej potoczy. Po prostu nie chciałam już żyć...

~Perspektywa Dracona~

Miałem pojęcie, że ciężko jest jej mówić o tej całej trójce. Sam miałem wątpliwości, co do Blaise'a. Chciałem jakoś poprawić jej humor. Spuściłem głowę. Staliśmy przez chwilę w ciszy. Nagle usłyszałem jej lekki, melodyjny śmiech, który był przyjemny dla słuchu. Uniosłem wzrok. Wiedziałem, że nie muszę jej już poprawiać humoru.
-Wiesz co? Udzielę ci w czymś em... "korepetycji". - Przy ostatnim słowie ukazała gestem palców cudzysłów.
Wybuchłem śmiechem.
-Niby na co? - spytałem pomiędzy kolejnymi śmiechami.
-Gotowanie, Malfoy. Gotowanie. Zaczynamy! Zapraszam do kuchni. Rozpoczniemy od jajecznicy, a potem sałatki.
-Moja jajecznica nie była zła! - udałem oburzenie.
-Nie, nie... wcale - zrobiła słodki uśmiech, któremu nie zabrakło sarkazmu. - Wyglądała jak ciapka! Idziemy do kuchni i nie marudzimy!

___________________________________________
No... Coś jest ;)
Wena... jako tako, ale jest git XD

7. ,,Chyba nie muszę ci przypominać, że to właśnie ty chciałaś się zabić" ~H.G.

To Malfoy potrafi gotować! Nie możliwe.  
- Malfoy i gotowanie .. to jak.. Ron i mops.

Malfoy usłyszał to i zaczął się śmiać , głośniej niż zwykle .

-Doskonałe porównanie – powiedział z sarkazmem.

-Malfoy…
-Słucham?
-Dziękuje.

-Ach . Nie ma za co. Rozgość się.
Miona usiadła na kanapie. W sumie dobry los ją spotkał.
- Bo spotkałaś mnie ? – spytał Draco.
Hermiona popatrzyła na niego zdezorientowana. On uśmiechnął się chytrze

- Legilimencja.
- Zabije cie kiedyś Malfoy.
-Chyba nie muszę ci przypominać , że to właśnie ty chciałaś się zabić?
Miał racje. Co ja sobie myślę. Właśnie myślę!  Zablokowałam swoje myśli. On tylko popatrzył na mnie ( coś w stylu o.O dpw autorki ). W tym wzroku kryło się nieme pytanie. Wzruszyłam ramionami. Po chwili kolacja była gotowa. Nie wytrzymałam. Wybuchał śmiechem. Dobrze myślałam że Malfoy nie potrafi gotować. Miała być chyba jajecznica a wyszło coś w stylu papki. Wstałam popchałam go w stronę kanapy , i sama zajęłam się przyrządzaniem kolacji. Zrobiłam omlety. Dałam mu przed nos , i poszłam zaparzyć herbatę .
- Mogłam się domyślić że nie potrafisz gotować.
-Ej! Starałem się ! – powiedział oburzony .

- Wiem , i doceniam twoje starania. Lecz było mi powiedzieć że nie potrafisz gotować.
Nie odpowiedział na tą zaczepkę. Zaparzyłam herbatę i podałam mu. Podeszłam do okna.

ZMIANA OSOBY

Musi przyznać . Hermiona wyładniała przez ten czas… No i potrafiła gotować. W sumie.. Muszę ją przeprosić. Za te wszystkie szlamy. Jak pomyślał tak zrobił.
-E.. Hermiona.. Chciałem.. Chciałem cie przeprosić.
- Za co?
-No wiesz.. za te wszystkie szlamy , za wyzwiska i ogólnie że byłem takim dupkiem.
Hermiona nie wiedziała co powiedzieć. Czyżby Malfoy się zmienił?  Na to wychodzi

************************************************************************

-Jak on do cholery mógł tak zrobić?!  - wrzasną Ron .- Co ten dupek sobie myśli?!
- Ron zamknij się już – powiedziała Ginny – Ma do tego prawo. Zachowaliśmy się jak idioci.
- Prawda – powiedział Harry , obejmując rudowłosą w pasie. – Nie wiem… Malfoy i Hermiona? Nie pasuje mi to. On coś knuje.
-Jezu , ale z was idioci! Oni są dorośli! Mogą robić co chcą , a my nie mamy prawa im w tym przeszkadzać. – wyrwała się z uścisku Wybrańca. – Ona nie chce nas znać.